بر عيب خود بينا باش و عيب کسان مگوي .
تا به محاسبه ي خود نپردازي در ديگران شروع مکن.
از مردم نوکيسه وام مخواه.
دوستان را از عيب ايشان آگاه کن.
م با دشمن مکن و چون کردي از گفت او حذر کن.
سود هر دو جهان را خاموشي دان.
نخست انديشه کن آنگاه بگوي.
نان همه کس مخور و نان بر همه کس بده.
بدترين عيب پر گفتن را دان.
بنده ي حرص مباش، خفته ي غفلت مشو.
پيران کار ديده را حرمت دار.
جرم و بهتان بر کسي منه تا انفعال به تو باز نگردد.
درباره این سایت